Mensen leven steeds meer in steden. We hebben daar ook behoefte aan bomen. Niet alleen in stadsparken of stadsbossen. Maar ook langs het trottoir, op een rijtje. In steden zijn de bomen ook vaak alleen, en niet omringd door soortgenoten. Dat is jammer omdat ze elkaar via wortels en schimmels kunnen helpen. Alleen zijn ze kwetsbaarder.
Als ze niet gepland of geplant zijn groeien ze wel spontaan in de rafelranden van de stedelijke omgevingen. Soms worden bomen ingezet om iets wat wij lelijk vinden te verhullen. Pas als de blaadjes gevallen zijn zien we wat ze camoufleerden.
