Door het ijs zakken

De singel toont sporen van een heftige gebeurtenis. Ik was een stille getuige van iets dat zich eerder ter plekke, zoals de politie het zou formuleren, had afgespeeld. Ik trof deze scene zo, aan het einde van de middag, aan; leeg en zonnig. De Oudkatholieke kerk kijkt streng toe. Duidelijk is dat iemand door het ijs gezakt is. Van rechts zijn voetstappen zichtbaar. De langwerpige gleuf is omzoomd door glimmende schotsen. Alsof het slachtoffer uit een scheur van de aarde geklommen is. De dikke streep naar de wal, waar het laagje sneeuw verdwenen is, suggereert dat er een lichaam versleept is. Aan de wal is minder sneeuw.  Omdat er mensen gelopen hebben, die zich bekommerden over het slachtoffer, zo dacht ik, mijzelf een fotodetective wanende. Zo’n scene kan het begin zijn van een verhaal. Of het einde.